เสียงและอักษร

ภาษามลายูสามารถถ่ายทอดเป็นภาษาเขียนได้ 2 รูปแบบ รูปที่หนึ่งคือรูปแบบที่ใช้อักษรภาษาอาหรับเป็นสัญลักษณ์ ซึ่งการใช้อักษรรูปแบบนี้เป็นที่รู้จักกันในนามของอักษรญาวี ส่วนรูปแบบที่สองก็คือรูปแบบที่ใช้อักษรโรมันเป็นสัญลักษณ์ อักษรรูปแบบที่สองนี้มีชื่อเรียกว่า อักษรรูมี

ในการเรียนหลักภาษามลายูนี้ ในเบื้องต้นเราจะแนะนำอักษรทั้งสองรูปแบบและหลักการผสมคำและหลักการอ่านให้ผู้เรียนได้ทำความรู้จัก แต่ตลอดบทเรียนหลักภาษามลายู เราจะเน้นเฉพาะการใช้อักษรรูปที่สอง กล่าวคือรูมีเท่านั้น เนื่องจากมันมีความใกล้เคียงกับภาษาอังกฤษที่ทุกคนมีพื้นฐาน ซึ่งจะง่ายสำหรับการเรียนรู้

เสียงและอักษรในภาษามลายูแบบญาวี

อักษรญาวีเป็นอักษรที่ยืมมาจากอักษรภาษาอาหรับ ซึ่งมีทั้งหมดยี่สิบแปดตัว แต่อย่างไรก็ตามอักษรญาวีในภาษามลายูมีทั้งหมดสามสิบห้าอักษรโดยมีอักษรบางตัวที่ถูกดัดแปลงเพิ่มเติมขึ้นมาเพื่อถ่ายทอดเสียงที่มีเพิ่มเติมในภาษามลายู แต่ไม่มีในภาษาอาหรับ

อักษรญาวีมีดังต่อไปนี้คือ

เสียงและอักษรในภาษามลายูแบบรูมี

อักษรรูมี 31 อักร คือ

อักษรรูมี เทียบเท่ากับอักษรภาษาไทย

A อ , -า , อัน

B บ

C จ

D ด

E เ-อ, เ-, เออ, เอ

F ฟ

G ฆฺ

Gh ฆฺ

H ฮ

I อี / _

J ญ

K ก

Kh ค

L ล

M ม

N น

Ng ง

Ny ยฺ

O โ-/ โอ

P ป

Q ก

R ร

S ซ

Sy ช

T ต

U อู / -ู

V ว

W ว

X ซ

Y ย

Z ซฺ

จากอักษรต่างๆที่กล่าวมาแล้วข้างต้น เราสามารถแบ่งอักษรเหล่านี้ออกเป็น 2 กลุ่ม กล่าวคือ กลุ่มที่ทำหน้าที่เป็นพยัญชนะ และกลุ่มที่ทำหน้าที่เป็นสระ

สำหรับกลุ่มที่ทำหน้าที่เป็นพยัญชนะนั้นสามารถจัดกลุ่มย่อยได้อีกเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มที่เป็นพยัญชนะเดี่ยว และกลุ่มที่เป็นพยัญชนะผสม

พยัญชนะเดี่ยวในภาษามลายูมี 21 อักษร อันได้แก่ b c d f g h j k l m n p q r s t v w x y z

ส่วนพยัญชนะผสมในภาษามลายู มี 5 อักษร อันได้แก่ gh kh nng ny sy

สำหรับสระในภาษามลายู เราสามารถจัดกลุ่มได้ 2 กลุ่มเช่นกัน คือ สระเสียงเดียว และสระเสียงผสม

สระเสียงเดี่ยวได้แก่ a = สระอา e = สระเออ/เอ i = สระอี o = สระโอ u = สระอู

สระเสียงผสมได้แก่ ai = สระไอ au = สระเอา ia = สระเอีย ua = สระอัว

iau = สระเอียว

การผสมคำและการอ่าน

คำในภาษามลายู โดยทั่วไปแล้วจะเป็นคำที่มี 2 พยางค์ และมีคำ 3 พยางค์บ้างเล็กน้อย ดังนั้นหากพบว่าคำหนึ่งมีพยางค์มากกว่า 2 พยางค์ โดยส่วนใหญ่แล้วคำนั้นก็จะเป็นคำที่มีการเติมคำอุปสรรคปัจจัยเข้าไปที่หน้าหรือท้ายคำ